Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Duo Reges: constructio interrete. Ut id aliis narrare gestiant? Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.
Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.
Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;

Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.

Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Qui convenit?
Duo enim genera quae erant, fecit tria.
Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.

Sunt autem etiam clariora vel plane perspicua minimeque
dubitanda indicia naturae, maxime scilicet in homine sed in
omni animali, ut appetat animus aliquid agere semper neque
ulla condicione quietem sempiternam possit pati.

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis
beatum?

Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Quod cum dixissent, ille contra. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Simul atque natum animal est, gaudet voluptate et eam appetit ut bonum, aspernatur dolorem ut malum.

Verum audiamus.: Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere.
Scaevolam M.: Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Idemne, quod iucunde?: Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?
Bork: Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.

Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.